Covid-19 süreci başladığında Erasmus’ta olan öğrencimizin deneyimlerini sizinle paylaşıyoruz.
Herkese merhabalar, benim adım Donatella Raimondi. Ocak 2020’den Temmuz 2020’ye kadar Erasmus+ Programı kapsamında, Öğrenci Öğrenim Hareketliliği projesinin bir parçasıydım. Erasmus deneyimim maalesef hayal ettiğimden çok farklı sonuçlandı, çünkü İspanya’ya gittikten sadece iki ay sonra arkadaşlarım ve ben hiç duymayı beklemediğimiz bir haber aldık. Dünyada artık hepimizin yakından tanıdığı Covid-19 salgını patlak vermişti.
En başından anlatmam gerekirse, Erasmus+ maceram İspanya’nın Burgos şehrinde başladı. Bu şehrin adını bile daha önce hiç duymamıştım ve bu yüzden gelmeden önce neler beklemem gerektiği konusunda pek fazla fikrim yoktu. Ancak gelir gelmez bu güzel, sessiz ve güvenli şehirden etkilenmeye başlamıştım. Özellikle Burgos Katedrali’ni görünce nefesim kesildi, bana sorarsanız dünyanın en güzel yapılarından biriydi.
Hikayem aslında birkaç ay öncesinden başlıyor. Sonuçlar açıklandığı gibi aynı üniversiteden burs kazanan arkadaşım Miriam’a yazdım, bu mesajla başlayan hikayemiz oda arkadaşlığına kadar ilerledi.
Gitmemize çok az zaman kaldığından, hemen birlikte yaşayabileceğimiz bir daire aramaya başladık. Birkaç aramadan sonra da kalacağımız iki yatak odalı dairenin ev sahibi olan Julien adındaki Fransız adamla tanıştık. Daha ilk günden çok güçlü bir bağ kurmayı başarmıştık. Aynı zamanda farklı ülkelerden geldiğimiz için, her gün İspanyolca pratik yapabilme imkanımız oluyordu, çünkü ikimizin de konuşabildiği ortak tek dil İspanyolcaydı.
İspanya’daki üniversitemiz “Universidad Isabel I” bize çok sıcakkanlı bir karşılama sundu. Özellikle Erasmus yöneticisi olan Ana bütün deneyimimiz boyunca hem ihtiyaç duyduğumuzda yaslanabileceğimiz bir omuz hem de her zaman yardıma hazır iyi bir arkadaş gibiydi. Okul kaldığımız eve çok yakındı, oldukça yeni ve düzenli bir yerdi. İspanyol üniversitelerinin çalışma yöntemine ayak uydururken biraz zorlandığımı itiraf edebilirim sanırım. Her on günde bir yazılar yazmamızı, testler çözmemizi gerektiren ödevler veriyorlardı. Daha sonra da teslim ettiğimiz ödevlere 0’dan 10’a kadar bir puan veriliyordu ve bu derecelendirmelerimiz final notlarımızı etkiliyordu.
Neyse ki, Ana ve profesörlerimin yardımları sayesinde, yüksek notlar alabilmek ve zorlanmadan ilerleyebilmek için nasıl bir yol izlemem gerektiğini anlamayı başardım. Burada geçirdiğim 3 aylık süre boyunca bakış açımın gerçekten genişlemesini sağlayacak birçok farklı kültürden insanla tanıştım. Hepsini sayabilir miyim bilmiyorum ama farklı ülkelerden arkadaşlarım arasında İtalyanlar, Meksikalılar, Romanyalılar, Venezuelalılar, Portekizliler, Brezilyalılar, Çinliler, Almanlar, Türkler, Amerikalılar ve Fransızlar oldu. Erasmus sayesinde aslında hiçbir farklılığımız olmadığını, hepimizin dünya vatandaşları olduğumuzu ve arkadaşlığımızın önünde hiçbir engel olmadığını anladık.
Bu harika deneyimimiz ancak iki ay sürebildi ve sonrasında maalesef Covid-19 salgını yüzünden İspanya’da karantinalar başladığı haberini aldık. Her ne kadar korkuyor olsak da birbirimizden güç aldık. Neredeyse bir ay boyunca ev arkadaşlarımla birlikte karantinada kaldık, daha sonra ben İtalya’ya geri dönmeye karar verdim. Son anda şans eseri bir bilet bulabildim ve ayaklarım geri geri gidiyor olsa da evime dönebilmeyi başardım.
Caserta’ya döner dönmez yakında gireceğim online sınavlarım için çalışmaya başladım. Toplamda 6 ders aldım, bunlar:
- Sosyal Beceriler ve Grup Dinamiği
- Sistematik Gözlem ve Bağlam Analizi
- Çocuk Eğitiminde Yönlendirme
- Öğrenme Psikolojisi
- Sosyo Duygusal gelişim
- İfade ve iletişimdi
Aldığım bütün bu dersleri ilgi çekici bulmanın yanında aynı zamanda eğitimim için çok faydalı buldum. Erasmus deneyimim beklediğim şekilde sonuçlanmamış olsa da yine de harika bir deneyimdi ve kişisel gelişimime birçok yönden katkıda bulundu. Erasmus her ne kadar kısa süren bir deneyim de olsa kendinizi daha iyi tanımanızı ve çok yönlü gelişmenizi sağlıyor.
